Je zag het al als je binnenkwam in de Willebroekse Sint-Niklaaskerk : dit feest zou goed aflopen ! De lege glazen stonden geduldig te wachten op hun dienbladen om zich op het einde van de viering sprankelend onder de aanwezigen te begeven. Het werd ook een sterke viering èn een heerlijke receptie ! Een overvolle kerk met vertegenwoordigers van de verschillende geloofsgemeenschappen en van de burgerlijke overheid, gesteund ook door sympathisanten-familieleden van de nieuwe ploegleden en heel wat trouwe kerkgangers uit de regio.
Catechisten en familie waren al van halfnegen bezig in de kerk met het voorbereiden van de hapjes. Een natje, een droogje, en een gezellige babbel : dat alles mocht er zeker zijn na een sterke viering waar we al een heel jaar naar uitkeken. De pastoraalcoördinator, de aangestelde priester en de vier veldverantwoordelijken, catechese, evangelisatie, diaconie en ‘het tijdelijke’ hebben van de bisschop een zending aanvaard om collectief de herderlijke zorg op te nemen voor de nieuw opgerichte parochie Willebroek Sint-Niklaas (die samenvalt met de grenzen van de gemeente Willebroek), en dit voor een periode van zes jaar.
“Vooreerst nogmaals proficiat met het engagement dat jullie hebben aanvaard”, schreef Jan Verbruggen, contactpersoon van de Tisseltse geloofsgemeenschap. “Voor een priester niet meer dan normaal zou ik zeggen, maar dat leken – waaronder gelukkig ook vrouwen – en hun gezinnen met zoveel enthousiasme hun pastorale opdracht hebben aanvaard is een bijzonder hoopvol teken en gaf mij het gevoel getuige te mogen zijn van een eigentijds Pinkstergebeuren.” “Was ik 20 jaar jonger”, gaat Jan verder, “ik zou mij graag bij zo’n ploeg hebben aangesloten, al voel ik mij ook nu sterk met jullie verbonden.” “Ook bisschop Lemmens – een man die tussen zijn mensen leeft en de tekenen van de tijd goed aanvoelt – heeft me blij verrast.”
Veertig jaar na de fusies van de gemeenten zijn de parochies van Klein Brabant, en nu ook van Vaartland gefusioneerd. De kerkfabrieken van het dekenaat werden in de loop van vorig jaar al per nieuwe parochie samengevoegd, en in dezelfde periode werden er ook nieuwe parochieploegen aangesteld. Willebroek was op 5 juni jl. als laatste aan de beurt. Veertig is een bijbels getal, maar voortijdig was dat toch allemaal niet : geruchten over nieuwe fusies van gemeenten zijn immers niet uit de lucht.
“Niet langer achterop hinken”, moeten ze gedacht hebben in Mechelen, want hoewel nog maar pas aangesteld volgen de vormingsavonden voor de nieuwe ploegen mekaar in snel tempo op. Van mekaar leren, over parochiegrenzen heen kijken, regionaal denken : de insteek is er, en het verlangen ook. De uitdagingen zijn groot, en de kerkgangers worden ouder. De mandaten zijn nu ingevuld, maar we moeten ook aan de opvolging denken.
Een uitdagingen is zeker de vernieuwing van de pastoraal rond doopsel, eerste communie en vormsel : de drie initiatiesacramenten. “In het doopsel vangt het nieuwe leven in Christus aan. Het vormsel bevestigt en versterkt dit. De eucharistie voltooit de christelijke initiatie en voedt ons telkens weer. Maar de viering van doop, vormsel en eerste communie lijken – hoe mooi ook – vaak beleefd te worden als geïsoleerde momenten of overgangsriten, met weinig impact op het concrete leven, en niet als stappen op de persoonlijke geloofsweg.”, schrijven de Belgische Bisschoppen in een visietekst van 2013. “Het doopsel, het vormsel en de eerste communie zijn stappen op de weg van de initiatie in het christelijk leven dat steeds weer gevoed, hernieuwd en verdiept moet worden. Niet het vormsel, maar de eucharistie is de voltooiing van de christelijke initiatie: de sacramentele initiatie tot het christelijk geloof mondt uit in het sacrament dat per definitie telkens weer herhaald wordt, op het ritme van de zondag, de dag van de Heer. De eucharistie op zondag heeft de functie van een steeds hernieuwde inwijding in de verbondenheid met Christus.” De bisschoppen pleiten voor een herstel van de logische volgorde : eerst doopsel, dan vormsel, en dan eucharistie. “Precies door deze logische volgorde van doopsel, vormsel, en eucharistie, wordt duidelijk : christen zijn is nooit af. We hebben door het doopsel en vormsel de identiteit van ‘christen’ ontvangen, maar we moeten het steeds opnieuw worden. En dat is onmogelijk wanneer Christus zelf ons daartoe niet zelf het voedsel aanreikt.” Deze logische volgorde vindt men terug bij volwassenen die christen willen worden, en de drie initiatiesacramenten, in die volgorde, in één en dezelfde viering krijgen toegediend in de Paasnacht. “De toekomst zal uitwijzen of een effectief herstel van de oorspronkelijke volgorde van de initiatiesacramenten ook in de situatie van kinderen wenselijk wordt”, aldus nog de bisschoppen.
In het veld diaconie zijn de ploegen volop bezig met het in kaart brengen van bestaande initiatieven en nieuwe noden. De hulpbisschop, Mgr. Lemmens, lanceerde het voorbije jaar herhaaldelijk oproepen om ons als kerkgemeenschappen niet onbetuigd te laten in het zoeken naar oplossingen en het vinden van woongelegenheden voor vluchtelingen. In de pastorale zone Bornem & Sint-Amands schoten de parochianen direct in actie, en haalden daarmee de nationale pers. Ondertussen heeft nu ook de parochie Puurs een huis ter beschikking in ’t Flierke, en zoekt de parochie Willebroek naar een koper voor de oude pastorie op de Dendermondsesteenweg. De bedoeling is te herinvesteren in een kleinere wooneenheid die dan als woonst voor vluchtelingen kan bestemd worden.
Het beheer van het kerkelijke patrimonium optimaliseren is nog zo’n uitdaging en kan ook nodig worden om te voorzien in de betaling van kerkelijk personeel. Het ministerie van Justitie bevroor op 1 januari 2015 het aantal weddes dat uitgekeerd wordt aan priesters en parochieassistenten. Zal de Belgische staat die weddes blijven betalen in de toekomst ? De ons omringende landen, en vorig jaar ook Luxemburg, sloegen al andere wegen in.
Het veld evangelisatie is dan weer een open veld dat openstaat naar iedereen die Jezus Christus niet of onvoldoende kent. Een parochieploeg en een kerkgemeenschap missen elan als ze enkel naar zichzelf kijken. Het veld evangelisatie is een vizier op de samenleving in zijn diversiteit, in zijn moderne communicatie en vormen van mobilisering. Een initiatief dat ruim aandacht krijgt van de zomer zijn de Wereldjongerendagen in Krakau, waaraan ook een weliswaar kleine delegatie uit het dekenaat deelneemt.
Ondertussen schuiven we met z’n allen richting zomervakantie. U mag er zeker van zijn dat de aangestelde veldverantwoordelijken, pastoraalcoördinatoren, hun medewerkers, en ook de aangestelde priester en de andere voorgangers op veel momenten hun pastorale vreugdes met mekaar delen. De aanstellingsvieringen zoals die in Willebroek van 5 juni 2016 was zo’n speciaal moment waarbij een mens zich gedragen weet door de kracht van de Heilige Geest en de genegenheid van een hele kerkgemeenschap. We zullen er een hele zomer van genieten en volgend werkjaar vliegen we er samen vol enthousiasme weer in!
Pr. Hedwig Reyntjens
