Doopsel, eerste communie (eucharistie) en vormsel zijn de drie sacramenten waardoor je christen wordt. Zij vormen samen de ene, christelijke initiatie.
In het doopsel vangt het nieuwe leven in Christus aan.
Het vormsel bevestigt en versterkt dit. De eucharistie (communie) voltooit de christelijke initiatie en voedt ons telkens weer. Maar de viering van doop, vormsel en eerste communie lijken – hoe mooi ook – vaak beleefd te worden als geïsoleerde momenten of overgangsriten, met weinig impact op het concrete leven, en niet als stappen op de persoonlijke geloofsweg.
De viering van de doop, het vormsel en de eerste communie vormen dus geen geïsoleerde momenten. Het zijn stappen op de weg van de initiatie in het christelijk leven dat steeds weer gevoed, hernieuwd en verdiept moet worden.
Daarom precies is niet het vormsel, maar de eucharistie de voltooiing van de christelijke initiatie: de sacramentele initiatie tot het christelijk geloof mondt uit in het sacrament dat per definitie telkens weer herhaald wordt, op het ritme van de zondag, de dag van de Heer.
De eucharistie op zondag heeft de functie van een steeds hernieuwde inwijding in de verbondenheid met Christus. Precies door deze logische volgorde van doop, vormsel, eucharistie, wordt duidelijk: christen zijn is nooit af. We hebben door het doopsel en vormsel de identiteit van ‘christen’ ontvangen, maar we moeten het steeds opnieuw worden. En dat is onmogelijk wanneer Christus zelf ons daartoe niet zelf het voedsel aanreikt.
Pr. Hedwig Reyntjens
Gesprokkeld uit de brochure van de Belgische Bisschoppen : ‘De sacramenten van de christelijke initiatie bij kinderen en jongeren vandaag – Oriëntaties voor een missionaire vernieuwing’, een uitgave van Licap uit 2013
Een uitgebreide toelichting over eerste communie en vormsel lees je onder de betreffende rubrieken.
– gepubliceerd mei 2016 –