Op 1 november 2015 is mijn zending in Willebroek gestopt. Vandaag één jaar later een berichtje aan allen die geïnteresseerd zijn hoe mijn religieus Salvatoriaans leven verder is verlopen.
Zoals velen onder u weten was mijn toekomstvisioen me daadwerkelijk in te zetten voor de problematiek van mensenhandel’. In het bijzonder wanneer het over vrouwen en kinderen gaat, word ik in het diepste van mijn ziel geraakt’. Ik droomde ervan om daar de volgende 10 jaren van mijn actieve leven aan te schenken. Ik smeedde plannen, ik legde contacten binnen en buiten mijn congregatie. Toch het verliep allemaal anders dan ik zelf droomde of gewenst had.
God had andere plannen met mij.
Om alles van op afstand te kunnen bekijken en te evalueren, een antwoord te vinden op de vraag ‘Hoe kan mijn roeping invullen?’, vertrok ik op 1 juli naar onze gemeenschap van Salvatorianessen in Bristol-Engeland.
Ik schreef er mij in voor een vervolmakingscursus Engels. In Bristol heb ik heel wat nieuwe ervaringen opgedaan. Als 65-jarige elke dag op de schoolbanken is boeiend maar best vermoeiend. Het heeft heel wat energie en wilskracht gevraagd, toch ik ben bijzondere dankbaar voor de unieke ervaring. Vier maanden vertoeven tussen jonge mensen (18-30 jaar) van alle mogelijke nationaliteiten, culturen en religies… het was gewoonweg super! Elke week verlieten studenten de groep en elke week kwam er nieuwe lading.
Bovendien is mijn Engels er echt wel op vooruitgegaan. Niet volmaakt, neen echt. Een van de leraren vertelde dat je om het taalexamen met een goed resultaat te kunnen afleggen aan de universiteit van Oxford, je minimum 11 maanden een taalcursus moet volgen en de 6 verschillende leergangen met een goed resultaat moet hebben afgelegd. Zodus… ik heb nog heel wat te leren mocht ik daaraan meedoen.
Vandaag kan ik hoopvol uitkijken naar een nieuwe toekomst. Op 31 oktober 2016 ben ik terug in België, voorlopig althans. Na een jaar van vallen en opstaan, sta ik opnieuw helemaal rechtop zoals de kromgebogen vrouw in het evangelie. Ik heb het volle vertrouwen alles komt goed.
Op 10 december vertrek ik naar Wenen en krijg ik de kans om mij te engageren in een project rond de moderne vorm van slavernij ‘mensenhandel’. Wie meer wil weten over de inhoud van dit project kan even googelen naar: Solidarity with women in distress – SOLWODI – Solidarität mit Frauen in Not’
Na 3 maanden volgt er een evaluatie en wanneer het aan beide zijden goed zit, zal ik als God het belieft de volgende 10 jaar van mijn leven mij voor dit project engageren en dus in Wenen wonen. Dit alles natuurlijk bij leven en welzijn.
Gods plannen zijn niet altijd mijn plannen, dat heb ik al zo dikwijls mogen ervaren en het moet mij ook nog lukken natuurlijk. Er over lezen is een ding, maar er totaal in ondergedompeld worden zal totaal iets anders zijn, dus ik spreek in de voorwaardelijke wijze. Laten wij vooral voor elkaar bidden omdat we hoopvolle werkers in Gods wijngaard zouden blijven.
Ik ben iedereen dankbaar die me hoopvolle berichten toestuurt uit de nieuwe parochie Willebroek Sint-Niklaas. Het doet zoveel deugd te mogen lezen dat de vele vrijwilligers hun verantwoordelijkheid opnemen en verder bouwen aan de eengemaakte nieuwe parochie. Eveneens met vallen opstaan weliswaar, maar ik voel geen stilstand.
Dus lieve mensen, alles komt goed in Willebroek. Gods boodschap van Liefde wordt verder uitgedragen en daar gaat het uiteindelijk om. En zoals ik in mijn afscheidswoordje meegaf, wij doen niets voor eigen eer en glorie maar alles ter ere Gods omdat God LIEFDE is.
Ik ben fier op jullie!
Ik wens aan allen een vernieuwende Adventstijd zodat op 25 december Gods mens geworden liefde opnieuw in volle glorie kan gevierd worden.
Zr. Anne-Marie – gepubliceerd oktober 2016