22 november 2015 zal voor mij altijd een bijzondere dag blijven. Mijn zending als parochieassistente voor de 4 centrumparochies van Willebroek stopte die dag definitief. ‘Parochieassistente voor de 4 parochies’ was de zending die ik destijds ontving uit de handen van Mgr. De Bie. Een zending die niet alleen woelige zeeën heeft gekend maar ook heel wat annexen erbij kreeg door de steeds veranderende parochiestructuren.
De Wijnstok had een zinvolle viering opgebouwd rond het thema ‘U bent mijn rots wanneer ik wankel’. Een muur gebouwd met kernwoorden omschreef hoe ik de voorbije jaren had geprobeerd om een pastoraal op te bouwen met de nodige toekomstperspectieven.
Bijna vanzelfsprekend werden heel wat woorden van lof gesproken. Dat kan ook niet anders want naar afscheidsvieringen komen alleen die personen die jou een warm hart toedragen. De laatste weken heb ik heel dikwijls al lachend gezegd: ‘Het is alsof ik reeds overleden ben.’ Op een uitvaart vergeet men ook alle minpunten van de overledene. Ik weet van mezelf dat ik op heel wat vlakken heb gefaald bijvoorbeeld door een woord te hard gesproken op het verkeerde ogenblik tegen de foute persoon. In alles ben ik een mens gebleven, ook in het kleine.
Die kanttekening neemt niet weg dat ik zeer dankbaar ben voor het geheel van de viering. Het was goed, in alle eenvoud, om de hartelijkheid die ervan uitstraalde.
In de late uurtjes heb ik de dankwoorden gelezen neergepend in het dankboek. Ik heb menig traantje weggepinkt om de eerlijkheid waarmee de gevoelens werden neergeschreven. Ik was mij echt niet bewust dat ik door zovele mensen geliefd was. Ook na de receptie heb ik aangevoeld hoe pijnlijk het afscheid voor sommige mensen was.
Lieve mensen, zoals gezegd na de viering, ik heb de mensen van Willebroek leren liefhebben en voor altijd in mijn hart gesloten. Ik hou van jullie gewoon mens zijn, mensen met hun hart op hun tong. Bedankt, bedankt, duizend maal dank. Willebroek heeft mij gevormd tot de mens, de religieuze die ik vandaag geworden ben. Het was een rijke periode van persoonlijke groei. Dankzij jullie allemaal voel ik mij sterk genoeg om mijn nieuwe zending op te nemen.
God zegene en beware jullie allemaal.
Van harte, Zr. Anne-Marie
– gepubliceerd novermber 2015 –