Wat is er toch aan de hand met de kerktoren van Tisselt? Hoogste tijd voor een woordje uitleg!
Het is van eind 2019 geleden dat er tijdens een najaarsstorm materiaal van de toren naar beneden is gekomen.
De gealarmeerde gemeente heeft direct nadarhekken geplaatst en de rommel opgeruimd. De inmiddels verwittigde Kerkfabriek heeft vervolgens een portaal laten zetten om een veilige doorgang naar de toegang van de kerk te verzekeren. De vraag van wat er naar beneden is gevallen is tot op vandaag onbeantwoord gebleven. Waren het stenen van de spitsgevels of misschien leien van de dakbedekking?
De logische daaropvolgende vraag was natuurlijk: ” En wat gaan we daar nu aan doen?” Een simpele vraag, maar een verdraaid lastig antwoord. Er zijn nogal een aantal zaken die het een complex verhaal maken. Hopelijk verschaft het volgende een beetje inzicht in het hoe en waarom.
Het herstelverhaal begon met het aanschrijven van aannemers en na overleg werden er offertes aangevraagd waarbij er verschillende opties zijn aangeboden. Van de uiteen lopende voorstellen is het best passende gekozen en de betreffende aannemer aangesproken. Inmiddels was de covidpandemie in alle hevigheid losgebarsten en afspraken voor inspecties ter plaatse werden voor onbepaalde tijd opgeschort. Voilà, de eerste serieuze vertraging in een voorspoedige oplossing was daar. Inmiddels ging ook het land in volle lock-down en de geplande vergadering van de Kerkfabriek, waarin ook een reguliere bestuurswissel gepland stond, moest voor onbepaalde tijd worden opgeschort; deze heeft uiteindelijk drie maanden later plaats gevonden. Dat was in juli 2020 en in die vergadering ben ik als nieuwe voorzitter aangeduid met als mooie uitdaging het oplossen van het probleem aan de kerktoren.
In oktober 2020 konden we eindelijk overgaan tot inspectie van de toren met als doel om in het werk te bepalen wat er daadwerkelijk gedaan moest worden. Op dat eigenste moment heeft de betreffende aannemer aangegeven de eerder geplande werken niet uit te willen voeren vanwege de slechte staat van de toren en met name vrees voor instabiliteit van de torenspitsen; enkel een grondige renovatie was de optie. Een tegenslag, want we hadden gehoopt op zo kort mogelijke termijn te kunnen starten. In plaats daarvan waren we een jaar na het incident weer terug bij af.
Dan komen we bij de volgende factor van belang. Er ligt een goedgekeurd kerkenbeleidsplan voor met daarin een schets van de toekomst en de te nemen acties. Het is uiteraard de opdracht van de Kerkfabriek om daar invulling aan te geven. In dat licht was er al besloten om voorlopig geen grote renovatie aan te vangen, maar eerder werken uit te voeren die de veiligheid garanderen. Opnieuw nadenken dus.
Om meer duidelijkheid te krijgen over de bouwkundige toestand is Monumentenwacht verzocht een aanvullend oordeel te komen vellen en is er een nieuwe zoektocht gestart naar een andere aannemer die de werken zou willen uitvoeren die passen binnen de kaders van veiligheid en verantwoord budget. Uiteindelijk zijn we daarin geslaagd en na een grondige voorbereiding zijn de werken gestart, anderhalf jaar na het incident. Alles bij elkaar een stevige klus, maar hopelijk goed genoeg om er voorlopig weer een veilig gebouw van te maken.
Een verhaal waar je eigenlijk wel een boek over kunt schrijven. Maar ik hoop hiermee toch een beetje inzicht te hebben kunnen geven in wat er zoal heeft gespeeld.
Ik noemde eerder al even het Kerkenbeleidsplan. Corona heeft naast vele andere zaken ook hier zijn invloed op gehad. De samenkomsten in het Stiltecentrum in de Blaasveldstraat werden naar de kerk verplaatst vanwege de voorgeschreven afstandsregels en vervolgens ging de kerk weer op slot en zo verder. Zoals het er nu naar uitziet gaan we binnenkort weer verder op de ingeslagen weg om na te denken over de toekomst en dan kom ik zeker bij u terug om daar over te berichten.
Tenslotte nog even dit. Dankzij een goed geplaatste opmerking van een attente Tisseltenaar zijn we erop gewezen dat er weinig of niets over Tisselt te lezen valt in Kerk & Leven. Als Kerkfabriek nemen we dit graag ter harte en dat is de reden waarom ik in de pen ben geklommen. We zullen op gepaste tijde van ons laten horen.
Jos Menting, voorzitter kerkfabriek
Toelichting bij de instandhoudingswerken aan de toren van de kerk Sint-Jan de Doper
Na afbraak van de stelling die de bezoekers van de kerk moest beschermen tegen vallende leien en stenen op 30 april , werd op 3 mei gestart met de instandhoudingswerken aan de toren van de Sint-Jan de Doperkerk van Tisselt .
Rond de toren, de ingang en een gedeelte van de straten aan beide kanten van de kerk wordt een afsluiting door middel van hekken geplaatst .
Met een hoogtewerker type zelfrijder, die tot 48 meter hoog kan reiken, begint men aan de herstelling van de natuurleien en het lood van de torenspits evenals het opspuiten van de gaten tussen het metselwerk en de boordselplanken van de puntgevels .
Om er voor te zorgen dat er niet langer losse stukken van de toren kunnen waaien, zullen daarna de torenspits en de topgevels integraal ingepakt worden met UV-bestendige kunststofnetten. De netten wordt strak tegen het dakvlak en de puntgevels geplaatst en opgespannen met een gegalvaniseerde stalen randkabel . Deze randkabel wordt opgespannen met behulp van gegalvaniseerde stalen kabelspanners en klemstukken.
Daarna zal de kerk terug veilig toegankelijk zijn voor uitvaarten, huwelijken en vieringen die , zodra het weer mag met bubbels op 1,5 meter afstand, zullen doorgaan. Na corona kunnen de weekendgebedsvieringen terug in het Stiltecentrum plaatsvinden.
Luc Lauwers
gepubliceerd in mei 2021