De regen was een spelbreker zodat enkele ouders met hun kindjes thuisbleven. Voor de ouders en de kindjes die wel aanwezig waren, stond een gezellig kinderhoekje klaar om de viering voor hen zo aangenaam mogelijk te maken. Het werd weer een heel mooie viering waarin de kinderen centraal stonden. Teksten, lezingen, muziek…. alles stond in het teken van Lichtmis en de kindjes. De ouders en kindjes ontvingen ook hun doopschaaltje, in de vorm van een visje. Op dit doopschaaltje, waarmee het kindje gedoopt werd, staat de naam van de dopeling geschilderd. Dit blijft zo een mooie herinnering aan het doopsel. Bij de ontvangst van het doopschaaltje ontvingen ze ook, van onze diaken Mark, de kinderzegen.
Met Lichtmis is het ook een traditie dat alle gelovigen, tijdens de viering, een gewijde, brandende kaars ontvangen. Hiervoor had diaken Mark gezorgd. Velen offerden na de viering deze gewijde kaars aan Onze-Lieve-Vrouw. Het is immers Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis!
Waarom kozen wij in onze kerk voor een doopschaaltje in de vorm van een visje?
De vis is het symbool van redding, vrijheid, geluk. In het latijn werd de doopvont ‘piscina’ genoemd, visvijver. De mensen die zich tot het christendom bekeerden waren de ‘pisculi’, kleine vissen.
Het griekse woord voor vis is: ‘Ichtus’. Hierin zitten de beginletters van enkele namen van Jezus verborgen. ‘Jezus Christus, Gods Zoon, Verlosser’.
Het was tevens in de eerste eeuw, een geheim symbool, waarmee men duidelijk maakte dat men een ware christen was.
Een dikke merci aan allen die meehielpen aan deze mooie viering!
