EERSTE COMMUNIE IN TIJDEN VAN CORONA, EEN TERUGBLIK
Dat onze levens in de loop van dit jaar op hun kop zijn gezet , dat hebben wij allemaal gevoeld. Ergens in december 2019 is alles met een ontrustend nieuws uit China begonnen: in een – tot op dat moment – wereldwijd onbekende stad stierven mensen aan een onbekende aandoening. Europa keek er naar maar was niet ongerust… het gebeurde niet in ‘haar tuin’.
Maar heel snel hebben wij allemaal beseft dat de wereld, inderdaad, heel klein is. Januari, februari, maart … maand na maand werd erger totdat ‘lockdown’ een gewoon gebeuren was overal ter wereld. Niet alleen China, maar ook Europa stonden nu stil. Alles werd stil, straten leeg en mensen verdrietig en eenzaam.
Ook onze catechetisch jaar voor de eerste communicanten werd tot nader order ‘on hold’ gezet. Het begon met het verschuiven van de ene datum naar de andere en op de duur werd ons allemaal duidelijk dat in de nieuwe omstandigheden geen eerste communie vieringen mogelijk waren. Verdriet, teleurstelling, frustratie, onzekerheid, boosheid: dat hebben wij in die tijd gevoeld.
Er kwam een perspectief, maar niet voor lang. In de maand juni konden wij, op basis van een brief van de bisschoppen, een latere datum in het jaar kiezen voor de eerste communicanten die hun eerste communie nog dit jaar wilden doen. Dit was voor september voorzien. Wij deden dat met de hoop dat tijdens de zomervakantie de situatie met de nieuwe virus ging verbeteren of dat er zelfs een definitieve oplossing in zicht kwam.
Maar het was niet zo. Al in de maand augustus werd er voor ons allemaal duidelijk dat er geen verbetering zou komen, integendeel… men keek met zorg naar het moment dat de scholen en andere activiteiten zouden opstarten. 19 september en 26 september, de dag van de eerste communie in onze parochie kwamen snel dichterbij. Weeral andere maatregelen: de kinderen en de ouders moesten een totaal andere viering mee maken. Zonder zang, zonder processie, zonder al te veel beweging, mondmaskerplicht voor de volwassenen, geen broers en zussen of andere familieleden. Alles weegt zwaar en onwenselijk ook al wou niemand dat, ook niet diegenen die de regels hebben geschreven…
De gulden middenweg Na veel overleg, na nemen en geven en proberen en gulden midden weg te vinden tussen de regels en de wens van de ouders, rekening houdend met onze plaatselijke mogelijkheden en, natuurlijk, met de veiligheid van ieder van ons, konden wij op de afgesproken datums twee vieringen per kerk, Willebroek en Blaasveld, inplannen.
De dag van de eerste communie kwam, de kinderen namen met veel vreugde deel aan de voorbereidende momenten en de ouders hielden hun hart vast en hoopten dat er ondanks de soberheid toch een mooie viering in zat. Dat deden de catechisten ook want voor hen was ook moeilijk om een evenwicht in alles te vinden en toch de maatregelen te respecteren.
Beklijvende vieringen Ik durf nu na de vieringen zeggen dat ondanks alle moeilijkheden en onzekerheden het toch mooi is uitgedraaid. Op beide plaatsen, zowel in Willebroek als in Blaasveld werden de maatregelen à la carte gerespecteerd, de kinderen namen deel aan de viering op een actieve manier en de ouders konden van het intiemere, rustige en serene moment genieten. Ik durf een reactie van een ouder te vermelden: “…wil ik jou en de anderen bedanken voor de mooie viering. Eigenlijk was deze besloten bijeenkomst heel erg fijn. Het was een mooi, rustig en sereen gebeuren. Corona brengt ook nog wat goeds 😉 (Lore, mama van een eerste communicant en catechist).
Voor geen van ons was het gemakkelijk en misschien was niet iedereen tevreden met de beslissingen die wij moesten nemen. Maar in moeilijke tijden moeten wij moeilijke keuzes maken hoe zeer ze doen. Na veel regen komt ook zonneschijn! Mijn wens voor de gezinnen van de eerste communicanten van 2020 is om ondanks alle tegenslag van dit jaar ook de positieve aspecten te vinden en de mooie herinneringen vast te houden. De eerste communicanten wil ik er aan herinneren dat het ontvangen van het sacrament van de eucharistie een vreugde is voor alle christenen en dat zij niet moeten vergeten dat het ontvangen van een sacrament pas vrucht brengt als wij iets mee proberen te doen. Als wij vanuit de communie met Jezus gesterkt worden en in de wereld Jezus proberen te volgen en na te doen, dan heeft het sacrament zijn werk gedaan.
Corina
Foto’s van eerste communie en vormsel vind je op onze fotopagina.